Tuesday, July 25, 2006

başlık yok

burada olmadığım zamanda neredeydim? iki tatil geçti. böcüklerim yayladalar. özlem her geçen gün büyüyor. bir anne için ne kadar iyi ve mutlu olduklarını bilse de çocuklarından ayrı olmak çok zor. son günlerde hep şunu düşünüyorum, en çok sevdiğinin bile yakınındayken hayatında ki yerini gerçek anlamda göremiyorsun. ta ki özlemek ve eve döndüğünde olmadığını farketmek canını yakana dek. oziyle dargın olduğumda da aynı şeyleri hissediyorum. hani küs olduğunda aynı evin içindeyken bile yokmuş gibidir ya sevdiğin. canın istediğinde koyamazsın ya başını omzuna. o zaman anlarım ben en çok yüreğimde ki yerini.
şimdi akşamları eve geldiğimde o muhteşem dört ışıl ışıl göz karşılamayınca beni, canım acıyor çok. aslında bu gün tatillerimi yazayım istiyordum. ama iyi hissetmiyorum kendimi. böcüklerimin kokusunu özledim. iki gün önce beraberdik evet. yanlarındaydım haftasonu. koynumda uyuttum bebeklerimi. ama özlememe engel olmuyor. tıpkı evde onlar uyuduktan sonra da seslerini özlediğim gibi........

2 Comments:

Blogger Nenoni said...

tekrar hoşgeldin ,tatile gitmişler canım dönecekler nasılsa..allah hiçbir anneyi yavrularından ayırmasın..

10:50 PM  
Blogger cenebaz said...

Bizim de 12 yazımız böyle geçmişti. Özlemle,hasretle. Neyse emekli oldum da artık oğluşumla beraberim. Gerçi artık büyüyor. Bakalım ne zaman bizden ayrı birşeyler yapmak isteyecek?

11:22 PM  

Post a Comment

<< Home