vay be ne dönüşmüş ama ne muhteşem olmuş dönüşüm. dönüp dönüp dönememişim. bu kadar da olmaz yani.
bu gün sugibicimden bi mail aldım ses ver diye. dönmeme sebep oldu kendisi.
nerden tutsamda başlasam bilmiyorum ki. çok şey oldu çok.
ozi bana acaip bi süpriz yaptı. pikniğe diye götürdüğü bilmemkimin eniştesinin sapancada ki evinin tapusunu elime tutuşturdu. miniyle ortak almışlar evi. fufuyla bakakaldık. sonra ozi kafayı sıyırdı her hafta sonu bizi oraya götürüp köle gibi çalıştırmaya başladı. bahçe, boya vs. yaptırmadığı iş kalmadı hala da çalıştırıyor. bu bir.
son iki ay birbirimizi yemekle geçti. her kavgadan sonra ben tamam kardeşim buraya kadar. boşanıyorum diyorum. ama adam deli. ben seni seviyorum diyor. eee o zaman bak ben buna buna tahammül edemiyorum diyorum. ama ben böyle bi adamım diyor. sonra mini giriyor devreye. beni sakinleştiriyor. oziyi fırçalıyor. barışıyoruz. noluyo eee adam böyle bi adam olduğunu bir kez daha gözüme gözüme sokuyor. hoooop başa dönüyoruz. bu iki.
işim acaip yoğun tırlamak üzereyim. menekşe iki kez mide kanaması geçirdi işi bıraktı. her şey karmakarışık oldu. bu üç.
annem geldi imdada. fakat onlada papaz olduk. bir kavga bir gürültü. sonra barıştık. üzüntüsü kaldı yanıma kar. bu dört.
annem gitti kayın aile geldi. evlere şenlik. deliricem iki güne kadar gitmezlerse. kayın baba iyice bunamış. sonu gelmez sorularına bir de felaket tellallığı eklemiş. ne olsa en kötü olasılığı lank diye atıyor ortaya. yemek koydum ocağa diyosun yanar o diyor. tövbe tövbeeee... bu beş.
büyük böcük hiç ders çalışmadan yine takdir aldı. okul hayatını bu şekilde yürütebileceği fikri sabit oldu. benim söylediğim "bak bu sene zor bir yıl çalışmalısın" lafları yalan oldu. yine kazık attı bana. bu altı.
bu hafta sonu bir haftalık tatile gidiyorum. ozi yada ben bir zarar görmeden tatili bitirebilirsek dönüşte böcükler anneanne ve dedeyle yaylaya gidecekler. bu hasrete nasıl dayanıcam. bu yedi.
sabah altıda kalkmıycam artık çok mutluyum. en azından eylüle kadar uyuyabilen bir yaratık olabilicem. bu sekiz.
saya saya yazmaktan daral geldi ben gidiyorum. uyuyacağım.
haaa bi de yarın özcan deniz konserindeyim. yarın yazamam ama kendime söz perşembe yazıcam. bu dokuz.
bu gün sugibicimden bi mail aldım ses ver diye. dönmeme sebep oldu kendisi.
nerden tutsamda başlasam bilmiyorum ki. çok şey oldu çok.
ozi bana acaip bi süpriz yaptı. pikniğe diye götürdüğü bilmemkimin eniştesinin sapancada ki evinin tapusunu elime tutuşturdu. miniyle ortak almışlar evi. fufuyla bakakaldık. sonra ozi kafayı sıyırdı her hafta sonu bizi oraya götürüp köle gibi çalıştırmaya başladı. bahçe, boya vs. yaptırmadığı iş kalmadı hala da çalıştırıyor. bu bir.
son iki ay birbirimizi yemekle geçti. her kavgadan sonra ben tamam kardeşim buraya kadar. boşanıyorum diyorum. ama adam deli. ben seni seviyorum diyor. eee o zaman bak ben buna buna tahammül edemiyorum diyorum. ama ben böyle bi adamım diyor. sonra mini giriyor devreye. beni sakinleştiriyor. oziyi fırçalıyor. barışıyoruz. noluyo eee adam böyle bi adam olduğunu bir kez daha gözüme gözüme sokuyor. hoooop başa dönüyoruz. bu iki.
işim acaip yoğun tırlamak üzereyim. menekşe iki kez mide kanaması geçirdi işi bıraktı. her şey karmakarışık oldu. bu üç.
annem geldi imdada. fakat onlada papaz olduk. bir kavga bir gürültü. sonra barıştık. üzüntüsü kaldı yanıma kar. bu dört.
annem gitti kayın aile geldi. evlere şenlik. deliricem iki güne kadar gitmezlerse. kayın baba iyice bunamış. sonu gelmez sorularına bir de felaket tellallığı eklemiş. ne olsa en kötü olasılığı lank diye atıyor ortaya. yemek koydum ocağa diyosun yanar o diyor. tövbe tövbeeee... bu beş.
büyük böcük hiç ders çalışmadan yine takdir aldı. okul hayatını bu şekilde yürütebileceği fikri sabit oldu. benim söylediğim "bak bu sene zor bir yıl çalışmalısın" lafları yalan oldu. yine kazık attı bana. bu altı.
bu hafta sonu bir haftalık tatile gidiyorum. ozi yada ben bir zarar görmeden tatili bitirebilirsek dönüşte böcükler anneanne ve dedeyle yaylaya gidecekler. bu hasrete nasıl dayanıcam. bu yedi.
sabah altıda kalkmıycam artık çok mutluyum. en azından eylüle kadar uyuyabilen bir yaratık olabilicem. bu sekiz.
saya saya yazmaktan daral geldi ben gidiyorum. uyuyacağım.
haaa bi de yarın özcan deniz konserindeyim. yarın yazamam ama kendime söz perşembe yazıcam. bu dokuz.
posted by zehra at 1:23 PM
5 comments
5 Comments:
tekrar hosgeldin:) umarim bu yazilar arasi uzun sure sabitlemez de daha sIk guncellersin sayfani;)
asil ama bir noktaya takildim ben: buyuk bocugun calismadan takdir almasi. bu iyi birsey gibi gorunse de degil aslinda. cunku ben de hemen hemen boyleydim ve sonra o tembellik ustume yapisip kaldi. bende etki ettigi iki ana durum var bunun, birincisi ve daha genel olanini soyleyeyim: bir yerde artik bitiriyorsun cepteki bilgi haznesini, sonucta keseden yiyebilecegin durumlar bir yere kadar, ama tembellige alismis oluyorsun.
belki ilgi alanina giren konular bulup tutkuyla calismasi saglansa bir yarari olabilir bu dedigim duruma karsi. ama genel olarak yorulmadan yapsin tabii, ne guzel:)
ev hayırlı olsun. tadilatı bitirin de mangala gelelim bu bir. büyük böcüğü karneden dolayı tebrik ederim bu iki. bütün kayın aileler evinde güzel bu üç. en kısa zamanda bir menekşe bulmanı dilerim bu dört. iyi tatiller bu beş. ne işin var özcan deniz konserinde senin bu altı. daha sık yazmazsan oyacağım bu da son, yedi mi ne.
Bugün cuma, hani konseri yazacaktın, bu da sekiz:)
hoşgeldin .uzun süredir yeni post görmeyince herhalde yazmayı bıraktı dedim kendi kendime.yeni yazıları dört gözle bekliyoruz.
not:su gibi haklı bütün kayın aileler kendi evlerinde güzeldir efem...
hoş geldin Ezero. döndüğüne sevindim:O)
Post a Comment
<< Home